Voor sommige families is het vaste prik met de feestdagen: het jaarlijkse familieportret wordt geschoten. Bij de één nog bescheiden met alleen het gezin (de jongste telg op de arm); bij de volgende met zoveel generaties en aanhang als die zich lieten strikken voor kalkoen met cranberrysaus. Een beetje familieportret wordt geschoten met zelfontspanner en flits, om het plaatje nog iets aan appetijtelijkheid te doen inbinden. Oom Hendrik zegt dat je moet lachen naar het vogeltje, voordat de timer van zijn camera begint af te tellen. Wat een geluk: er was ook nog een geestige dresscode. Kent u dat? Tussen uw tanden prijkt nog een stukje rollade.
Op dit blog helaas geen tips om het familieportret ook maar iets meer aan levensvreugde in te blazen. Het enige advies van Harry Hilders luidt: doe het niet. Daar doet u zoveel meer mensen dan alleen uzelf een plezier mee!
Vast heel fijne feestdagen gewenst!
