Fotografie beeld de visie van de fotograaf uit. Wat je je realiseerd of niet, wanneer je naar een foto kijkt is dat je naar fragment kijkt dat in de realiteit heeft bestaan. Maar er is een twist. Je kijkt eigenlijk naar het beeld dat de fotograaf heeft gecreëerd, hoe deze gekozen heeft de foto te nemen waardoor de foto een vorm van kunst wordt.
In sommige gevallen wordt een bepaald object niet of nauwelijks bekeken maar kan op zo een manier gefotografeerd worden dat het object of voorstelling waarde krijgt. Dit is juist het gebied waar fotografie geen foto’s schiet, maar kunst creëert. Waar de fotograaf een kunstenaar wordt.
Neem als voorbeeld een stoel. Een normale huiskamerstoel die een beetje verborgen staat in de hoek. Normaal gesproken niet veel bijzonders, toch? Een foto van de stoel, kan een gewone weergave van de realiteit geven. Maar als de fotograaf de doelstelling heeft om de stoel in de picture te zetten gaat hij de compositie van de foto heel anders inzetten. Zeg dat de fotograaf de stoel vanaf de vloer of in zwart-wit fotografeert. Plotseling, begint de foto te leven en gevoel op te wekken.
